3مارس 2023- محققان گروه فارماکولوژی و داروسازی، دانشکده پزشکی LKSدر دانشگاه هنگ کنگدر یک مطالعه کوهورت گذشته نگر کشف کردند که مهارکننده های کوترانسپورتر سدیم-گلوکز 2(SGLT2i) می توانند خطر بیماری های کلیوی و تنفسی، از جمله بیماری کلیوی مرحله نهایی (ESRD)، بیماری انسدادی راه های هوایی (OAD) و پنومونی را کاهش دهند.
در این مطالعات، محققان شواهد جدیدی از دنیای واقعی ارائه کردند که نشان میدهدSGLT2i می تواند محافظتی فراتر از کنترل فوق العاده ی گلایسمیک برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ارائه دهد و به طور بالقوه جایگزین بهتری برای کلاس قدیمی تری از داروهای کاهش دهنده گلوکز، یعنی مهارکنندههای دی پپتیدیل پپتیداز-4 (DPP4i) باشد. این کشف درThe Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism وJAMA Network Open منتشر شده است.
مهارکننده های کوترانسپورتر سدیم-گلوکز 2، دسته جدیدی از داروهای خط دوم کاهش دهنده گلوکز برای دیابت نوع 2 هستند. کارآزماییهای بالینی کنترل شده با دارونما و مطالعات مشاهده ای چند ملیتی نشان داده اند کهSGLT2i ، علاوه بر کنترل قند خونهمچنین محافظت قلبی عروقی و کلیوی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در چند سال گذشته ارائه می دهد.
با این حال، مشخص نیست که آیا SGLT2i می تواند در مقایسه با کلاس های دیگر داروهای کاهش دهنده گلوکز که در سالهای اخیر به طور گسترده ای تجویز شدهاند، مانند DPP4i، محافظت بهتری برای قلب ارائه کند یا خیر. بهمین دلیل یک مطالعه ی کوهورت گذشته نگر برای بررسی ارتباط SGLT2i، با 4 پیامد کلیوی، یعنی ESRD، آلبومینوری، نارسایی حاد کلیه (ARF) و کاهش نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی(eGFR) انجام شد.
این تیم همچنین یک مطالعه کوهورت گذشته نگر دیگر را برای بررسی ارتباط SGLT2i با خطرOAD و ذات الریه انجام داد، زیرا مطالعات قبلی نشان داده اند که SGLT2i از فعال شدن اینفلامازوم NLRP3 در ریه جلوگیری می کند، که نقش آن هم در التهاب راه های هوایی در آسم و هم در تشدید بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) در برخی از مطالعات حیوانی مشخص شده است.
با بررسی گروهی متشکل از بیش از 30هزار بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 در هنگ کنگ، پس از تنظیم برای عوامل مخدوش کننده ی بالقوه، محققان به این نتیجه رسیدند که SGLT2iدر مقایسه با DPP4i، به طور قابل توجهی (P-value <0.05) با کاهش 81 درصدی خطرESRD ؛ کاهش 70 درصدی خطرARF، کاهش 50 درصدی خطر آلبومینوری، و همچنین کاهش آهسته تر eGFR، مرتبط است. این یافتهها با نتایج آزمایشهای بالینی قبلی مطابقت داشت و شواهد واقعی را ارائه کرد که نشان می دهدSGLT2i می تواند اثرات محافظتی اضافه ای برای کلیه ها ارائه دهد.
برای پیامدهای تنفسی،SGLT2i به طور قابل توجهی با کاهش 35 درصدی خطر OAD و کاهش 46 درصدی میزان تشدید OAD، و همچنین کاهش 41 درصدی خطر ذات الریه مرتبط بود. این یافته ها شواهد جدیدی را ارائه داد که نشان می دهد SGLT2i می تواند در برابر OAD و ذات الریه از فرد محافظت کند. کارآزماییهای بالینی بیشتری باید برای بررسی این پیامدهای تنفسی انجام شود.
دکتر Cheung Ching-lung، دانشیار گروه فارماکولوژی و داروسازی، در این دانشگاه، اظهار داشت: با توجه به ماهیت مشاهدهای مطالعات، آزمایشهای بالینی اختصاصی بیشتر و تجزیه و تحلیلهای تلفیقی از مطالعات مبتنی بر جمعیتها و زیر گروههای مختلف باید انجام شود. در مجموع، SGLT2i می تواند به طور بالقوه داروی جایگزین بهتری برای DPP4i باشد و به عنوان داروی با اهدافی فراتر از کنترل گلایسمی مورد استفاده قرار گیرد.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2023-03-glucose-lowering-drug-renal-respiratory-diseases.html